Na een exeburant gastronomisch weekje Tahiti, en nadat Eve terug een beetje op haar positieven is gekomen slalommen we tussen de walvissen door -allee, we hebben er toch eentje gespot- richting Moorea. We zeilen op een quasi vlakke zee de 'Baie de Opunohu' binnen die volgens onze vaargids een van de mooiste van de Pacifiek is. In de lagune is het water fel turquoise gekleurd en we zien roggen en dolfijnen rondom ons zwemmen wanneer we het anker laten vallen. (gene zever!)
Enkele zwarttiphaaien komen nieuwsgierig kijken als we op het buitenrif snorkelen. Tis altijd verschieten als we ze zien, maar deze rifhaaien zijn ongevaarlijk, ze lusten naar 't schijnt alleen
maar vis...
De natuur van het hartvormige eiland is weelderig groen, afgewisseld met vulkanische rotsformaties die als cathedralen het landschap ritmeren. Om onze slappe zeebenen wat te trainen wandelen we uren de steile en verlaten wegen, we ontdekken impressionante Morae ruines en zoen we dat elke vierkante meter op het eiland een parel is aan de polynesische kroon.
Huahine, Raiatea
De genootschapseilanden liggen, naar Pacific maatstaven, ongelooflijk dicht bij mekaar (tussen de 25 en 100 mijl)
Huahine, Raiatea, Tahaa, Bora Bora, de ene toeristischer dan de andere, maar ze hebben principieel allemaal dezelfde lay-out, een ringvormig buitenrif met één of meerdere passen (doorgangen) naar het eigenlijke eiland. Dit creeërt een spiegelvlakke lagune waar je zelfs in de slechtste omstandigheden rustig relax kan varen, ankeren of snorkelen. Dat je op twintig of dertig meter diep moet ankeren nemen we er 'graag' bij.
Bora Bora
Bora (zoals de Fransen het zo lelijk zeggen zeggen) is werkelijk een magisch eiland. Niet alleen omwille van haar spectaculaire morfologie, maar vooral omdat Johnson, onze geliefkoosde 'superperformante' buitenboordmotor, gestolen werd tijdens een van onze expedities in het poepsjieke Bora Bora Lagoon Resort. Ik vraag me af wat die dief aan het denken was toen hij onze -in marginale staat zijnde- vier pk motor zag? Hij was waarschijnlijk high of ladderzat! Soit, twee dagen later meldde de politie dat we onze buitenboord mochten gaan afhalen op het resort. Dit is nog nooit eerder voorgevallen, teruggevonden!! Zelfs de gendarmerie was verwonderd!
Maar Bora Bora is ook berucht omwille van lkhaar onderwaterflora. Zwarttip-, grijze- en limoenhaaien, manta's, schildpadden, het hele defile van reefvissen, je krijgt het allemaal te zien! Eve en Jan hebben hier met veel entousiasme hun open water duik brevet behaald. Er is nog zoveel te ontdekken onder de zee, en vanaf nu kunnen we dat samen doen!
Wednesday, September 2, 2009
Moorea en de Genootschapseilanden
op 8:51 PM