Het is ondertussen bijna winter op de Canarische en de volle 27° maken deze drukke periode een stuk dragelijker dan het bij ons moet zijn. Dankzij een uitgebreid assortiment aan variëteiten mandarijnen voelen wij ons niet ontaard. In de moeilijke momenten dragen wij een sjaal en zing ik Kerstliedjes, maar anders is het de bikini en voor michel een short(!!) als dagelijkse kledij.
Ja tis weer een tijdje geleden, wij leven dus nog en zijn nog niet op de grote oceaan.
In de voorbereidingsdrukte hebben wij een beetje de blog uit het oog verloren. Leuk te weten dat we gevolgd worden. Bedankt voor de lieve mails.
Even recapituleren.
Het bezoek van Jan was super aangenaam. De perfecte gast! Het is met spijt dat wij wegens verfijningswerken aan de boot Jan alleen naar Tenerife hebben moeten laten gaan voor het laatste stukje van zijn verblijf.
Enfin…alleen…? De lift bleek een zeer comfortabele 18 meter Catana 58 catamaran te zijn. Wij hadden ook best willen meegaan.
Wij hebben samen gezellig gereisd, gewandeld en bezocht tot we erbij neervielen. We hebben boeiende mensen ontmoet die gezond gestoorde dingen doen.
Er was Olivier Kersauzon, beruchte wereldzeiler uit Brest (aan wiens ponton wij trouwens gelegen hebben in de 2 pijnlijke weken Brest) die zijn trimaran met 11000liter diesel kwam vullen om naar Brasilië en Patagonië te gaan filmen, Marco alias “ super cool, een super begaafde italiaanse regisseur”, de compleet gestoorde Texaco crew met een dinghy-race-fever, jonge zeilers met dromen, oudere zeilers met ervaring, super sympatieke inwoners, aangespoelden, bezoekers… Er zijn hier mensen uit alle hoeken van de wereld (Japan, USA, Canada, Zweden, Engeland, veel Duitsers en Hollanders , Kiwi’s…en zelfs een mexicaanse boot) die vol interesse deze planeet willen verkennen, verkend hebben of even uitblazen…
Autochtonen zijn hier ongelooflijk gastvrij, behulpzaam en warm. Spijtig dat de prijzen meer dan verdubbeld zijn in de laatste 4 jaar. Las Palmas is NOT-ANYMORE the place to be voor bootmateriaal. Tip voor vertrekkers: de prijzen zijn over het algemeen interessanter in Frankrijk en Duitsland, en op beurzen. Er werd ons aangeraden om het aanschaffen van bepaalde bootspullen uit te stellen tot hier… met een goed netwerk en organisatie, maak je veel betere deals thuis!
Wat food betreft, mocht ik het “begin” herdoen, dan zou ik veel meer blikken yummie stuff en sjalotjes bij ons of in Frankrijk kopen. Aardappelen,ajuin, pasta, melk, en tomaat in blik koop je beter progressief, maar de petit salés, cassoulets en volauvents, als je dat denk te lusten in warmer weer, neem maar een stock! De chocolade hier is trouwens ook niet te vreten. Lokale”lekkernij” is Gofio (GoodforU…NOT!). Je kan het vergelijken met geprest geweekte hondenkorrels (with all respect weliswaar, maar niets voor onze tastebuds).
Om Jan te overtuigen dat er meer was aan Gran Canaria dan naaktstranden met verrimpelde exhisbisionisten en gay-cruisers, heeft Jesùs ons een exclusieve gegidste rondleiding gegeven van het noorden van het eiland. Jesus is een security bad-ass (in de allerpositiefste zin van het woord) met een hart van Goud. Hij komt uit La Palma, werkt hier en woont in zijn camionette waarmee wij de wisselvallige landschappen hebben verkend.
.JPG)
Jesus hebben we ontmoet vóór de cathedraal van Santa Ana waar volgens de jaarlijkse traditie drie van de 8 openlucht scènes van het Don Juan toneelstuk worden opgevoerd rond 1 November. T’ grappige is dat na elke scene er zich een massa mensen naar de volgende scene rept om een goed plaatsje te kunnen bemachtigen
Na het vertrek van Jan hebben wij ons gesmeten in het pimpen van de Cries’n Whispers. Zij krijgt nu een stuk meer ampères met haar nieuw zonnepaneel, heeft een splinternieuwe ketting voor een tweede anker, en andere noodzakelijke zaken. Jammer dat ze een stekelbaard is beginnen groeien en last heeft van een vette huid door het olie-water waarin wij ankeren. Een boot verandert hier op enkele weken tijd in een mosselbank als je er niets tegen doet.
De spanning is licht beginnen stijgen wanneer de ARC (Atlantic Rally for Cruisers) begonnen is. Plots was er nergens plaats, overal file, zijn de prijzen de lucht in geschoten. Je voelt een heersende onzekerheid. Drie belgische boten doen mee aan de ARC, waarvan een boot met (voor de kenners) Luc Deleu of all people!
Verder werden de boten steeds maar groter en decadenter, maar da's wel leuk natuurlijk !
Ondertussen leggen we kilometers te voet af slalomend tussen de geplette kakkerlakken op zoek naar de goedkoopste winkels en dat onvindbaar stukje dat juist gepast voor ons bootje moet zijn. Met de super grappige britten Pete en Niki (s/y Don Quichote) hebben we de haven site La Isletta, ondersteboven gekeerd.
Samen met "Tinto" crew Tom en Thea alias “Neeeeeeeej” en onze Britten hebben we leuke games uitgevonden: Jezelf doodvreten in de eat-wat-you-can-for-€6-buffet chinees, volleybal tornooien op 't strand en het onvolprezen “I could nót have got that” gespeeld. Het is een Frisbee spel waarbij je een porno pseudoniem mag kiezen en je de frisbee niet mag laten vallen behalve als je hem niet zou kunnen vangen. Dan verdien je een punt, tenminste als de anderen ermee akkoord zijn. Hilarisch spel!
Op 6 weken tijd hebben wij slechts één nacht in de haven gelegen. Dat is goed positief voor ons budget, maar moeilijker wat de water/food voorraad betreft. Het deed deugd om na al dat touch en go een plekje wat beter te leren kennen, maar de kriebels zijn er weer om het anker te hijsen.
Volgende stop worden de Kaapverden, een tocht van een 8-tal dagen... of Martinique 20 dagen??
Ja tis weer een tijdje geleden, wij leven dus nog en zijn nog niet op de grote oceaan.
In de voorbereidingsdrukte hebben wij een beetje de blog uit het oog verloren. Leuk te weten dat we gevolgd worden. Bedankt voor de lieve mails.
Even recapituleren.
Het bezoek van Jan was super aangenaam. De perfecte gast! Het is met spijt dat wij wegens verfijningswerken aan de boot Jan alleen naar Tenerife hebben moeten laten gaan voor het laatste stukje van zijn verblijf.
Enfin…alleen…? De lift bleek een zeer comfortabele 18 meter Catana 58 catamaran te zijn. Wij hadden ook best willen meegaan.
Wij hebben samen gezellig gereisd, gewandeld en bezocht tot we erbij neervielen. We hebben boeiende mensen ontmoet die gezond gestoorde dingen doen.
Er was Olivier Kersauzon, beruchte wereldzeiler uit Brest (aan wiens ponton wij trouwens gelegen hebben in de 2 pijnlijke weken Brest) die zijn trimaran met 11000liter diesel kwam vullen om naar Brasilië en Patagonië te gaan filmen, Marco alias “ super cool, een super begaafde italiaanse regisseur”, de compleet gestoorde Texaco crew met een dinghy-race-fever, jonge zeilers met dromen, oudere zeilers met ervaring, super sympatieke inwoners, aangespoelden, bezoekers… Er zijn hier mensen uit alle hoeken van de wereld (Japan, USA, Canada, Zweden, Engeland, veel Duitsers en Hollanders , Kiwi’s…en zelfs een mexicaanse boot) die vol interesse deze planeet willen verkennen, verkend hebben of even uitblazen…
Autochtonen zijn hier ongelooflijk gastvrij, behulpzaam en warm. Spijtig dat de prijzen meer dan verdubbeld zijn in de laatste 4 jaar. Las Palmas is NOT-ANYMORE the place to be voor bootmateriaal. Tip voor vertrekkers: de prijzen zijn over het algemeen interessanter in Frankrijk en Duitsland, en op beurzen. Er werd ons aangeraden om het aanschaffen van bepaalde bootspullen uit te stellen tot hier… met een goed netwerk en organisatie, maak je veel betere deals thuis!
Wat food betreft, mocht ik het “begin” herdoen, dan zou ik veel meer blikken yummie stuff en sjalotjes bij ons of in Frankrijk kopen. Aardappelen,ajuin, pasta, melk, en tomaat in blik koop je beter progressief, maar de petit salés, cassoulets en volauvents, als je dat denk te lusten in warmer weer, neem maar een stock! De chocolade hier is trouwens ook niet te vreten. Lokale”lekkernij” is Gofio (GoodforU…NOT!). Je kan het vergelijken met geprest geweekte hondenkorrels (with all respect weliswaar, maar niets voor onze tastebuds).
Om Jan te overtuigen dat er meer was aan Gran Canaria dan naaktstranden met verrimpelde exhisbisionisten en gay-cruisers, heeft Jesùs ons een exclusieve gegidste rondleiding gegeven van het noorden van het eiland. Jesus is een security bad-ass (in de allerpositiefste zin van het woord) met een hart van Goud. Hij komt uit La Palma, werkt hier en woont in zijn camionette waarmee wij de wisselvallige landschappen hebben verkend.
.JPG)
Jesus hebben we ontmoet vóór de cathedraal van Santa Ana waar volgens de jaarlijkse traditie drie van de 8 openlucht scènes van het Don Juan toneelstuk worden opgevoerd rond 1 November. T’ grappige is dat na elke scene er zich een massa mensen naar de volgende scene rept om een goed plaatsje te kunnen bemachtigen
Na het vertrek van Jan hebben wij ons gesmeten in het pimpen van de Cries’n Whispers. Zij krijgt nu een stuk meer ampères met haar nieuw zonnepaneel, heeft een splinternieuwe ketting voor een tweede anker, en andere noodzakelijke zaken. Jammer dat ze een stekelbaard is beginnen groeien en last heeft van een vette huid door het olie-water waarin wij ankeren. Een boot verandert hier op enkele weken tijd in een mosselbank als je er niets tegen doet.
De spanning is licht beginnen stijgen wanneer de ARC (Atlantic Rally for Cruisers) begonnen is. Plots was er nergens plaats, overal file, zijn de prijzen de lucht in geschoten. Je voelt een heersende onzekerheid. Drie belgische boten doen mee aan de ARC, waarvan een boot met (voor de kenners) Luc Deleu of all people!
Verder werden de boten steeds maar groter en decadenter, maar da's wel leuk natuurlijk !
Ondertussen leggen we kilometers te voet af slalomend tussen de geplette kakkerlakken op zoek naar de goedkoopste winkels en dat onvindbaar stukje dat juist gepast voor ons bootje moet zijn. Met de super grappige britten Pete en Niki (s/y Don Quichote) hebben we de haven site La Isletta, ondersteboven gekeerd.
Samen met "Tinto" crew Tom en Thea alias “Neeeeeeeej” en onze Britten hebben we leuke games uitgevonden: Jezelf doodvreten in de eat-wat-you-can-for-€6-buffet chinees, volleybal tornooien op 't strand en het onvolprezen “I could nót have got that” gespeeld. Het is een Frisbee spel waarbij je een porno pseudoniem mag kiezen en je de frisbee niet mag laten vallen behalve als je hem niet zou kunnen vangen. Dan verdien je een punt, tenminste als de anderen ermee akkoord zijn. Hilarisch spel!
Op 6 weken tijd hebben wij slechts één nacht in de haven gelegen. Dat is goed positief voor ons budget, maar moeilijker wat de water/food voorraad betreft. Het deed deugd om na al dat touch en go een plekje wat beter te leren kennen, maar de kriebels zijn er weer om het anker te hijsen.
Volgende stop worden de Kaapverden, een tocht van een 8-tal dagen... of Martinique 20 dagen??
