…zullen sommige van jullie zeggen op onze eerste mailing van deze reis. Er waren al enkele vrienden die op ’t punt stonden de kustwacht langsheen het hele kanaal te alarmeren, maar dus hiermede zijn alle zorgen de wereld uit? Tis voor ons een erg intense twintig dagen geweest, met slecht weer, veel depressies, regen, veel wind (uit de verkeerde richting natuurlijk), iets waar elke zeiler in ’t kanaal de laatste maanden over geklaagd heeft.
Gelukkig is het klimaat de laatste week een beetje gekenterd, en konden we wat meer vooruitgang boeken, waardoor we nu in Brest (Bretagne) zijn aangekomen, de springplank naar Spanje.
We zijn dus langs de Franse kust afgejakkerd tot hier, steeds scherp aan de (hevige) wind, beukend in de hoge, korte golven. Zelf de hevigste zeilfreaks (ik spreek over mezelf) werden er zwaarmoedig van, waar zijn we nondedju toch aan begonnen? En ik maar aan Eve zeggen dat dit maar een erg korte marteling is voor het gelukzalige dat nog komt. T’ was zelfs zo erg dat onze gastzeiler, alias “den pat”, die drie weken met ons het zware werk ging klaren, het hem heeft afgetrapt na de derde dag! Maar dat was misschien toch nog een goede zaak voor de romantiek aan boord.
Plus, er waren van die zalige gastro-romanto-quality stops in Normandiƫ en Bretaniƫ, mooie ankerplaatsen, zonnige momenten en heldere, zuivere lucht.
Op t’ moment bereiden wij ons voor voor op de overtocht van de golf van Biscaye, een drie dagen durende tocht. Ik moet nog de sailmail doen werken, het zonnepaneel doen laden, nog een hoop kleine prutsen oplossen, en dan ben ik er althans, klaar voor…
enkele sfeerbeelden bekijk je op onze gallery en klik op "heading west"
of
http://www.flickr.com/photos/9567861@N05/
(je klikt best op het album "westing" en dan krijg je een chronologische slideshow)