Porto Santo - Madeira

De overtocht naar Porto Santo was met haar 485 mijl de langste tot nu toe. Een vrij hevig vertrek vanuit Lisabon, tot 35 knoop wind de hele avond en nacht lang hebben de tocht ingeleid (een 15 à 20 max waren voorspeld). In dezelfde nacht vliegt de pikhaak overboord en breekt het pendulum gewicht van de windvaan. 't Is de laatste keer dat wij vetrekken op vrijdag...

Gelukkig is er Rudolph, onze elektrische piloot, die ons veilig op koers houdt. Het enige probleem is: hij vreet de elektronen uit onze batterijen. Om stroom te sparen sturen wij overdag grotendeels zelf. En dat is niet evident in semi-comateuse (slaap-) toestand.

Het is wennen aan het ritme van de zee, de vermoeidheid, het leven in shiften van 4 uur...

Na 4 dagen en 4 nachten (af-)zien we Porto Santo aan de horizon verschijnen. Wat een zaligheid! Schitterende vulkanische rotsformaties in deze fel blauwe zee maken een mens klein, al voelen we ons ENORM groot om hier te geraken met deze kleine boot.

Met de meest toeristische cabrio-bus dat je maar kan bedenken hebben wij de diverse hoeken van het door de konijnen kaalgevreten eiland bezocht. Naast een huisje waar Colombus heeft gewoond, gratis internet en de mooie stranden die het eiland de (toch lichtjes overdreven) titel "Europese Caraïeben" heeft opgeleverd, is rust het ingrendiënt dat ons tot Madeira heeft gebracht.

In de zon en genietend van een bordje pasta (met by the way een kilo) vongole hebben we Baia d'Abra benaderd. In het eerste, en ook het mooiste baaitje van Madeira hebben we het anker geworpen in glashelder water en gesnorkeld waar we de bodem op 10 m diepte nog zagen. Het verwonderde ons wel dat er hier geen andere boten voor anker lagen, maar na zonsondergang bleek waarom. In een crecendo kwam de deining het baaitje binnenlopen en in het midden van de nacht werden we dooreengeschud alsof we op de topattractie van de foor zaten.

Bij het krieken van de dag zijn we halsoverkop de "rodeobaai" verlaten en naar de oase jachthaven van Quinta do Lordes gevlucht, dat maar een mijltje verderop ligt...

Samen met 4 fransozen dat we langsamerhand steeds beter leerden kennen, hebben we een auto gehuurd om de woeste natuur van het mooie eiland te verkennen. Een wagen klasse 2, de daihatsu, luxe versie met 5 plaatsen en toch maar zo groot als een smart for 2.

Met Patricia in de (licht verbouwde) koffer konden we drie dagen het met tunnels doorboorde eiland doorkruisen. Als er één eiland tunnels heeft is het wel madeira! Het zal een veelvoud aan lopende kilometers aan tunnels hebben dan zijn omtrek. Maar dan zijn er die bergwegen, die een panorama bieden variërend van dichtbegroeide jungle, himalaya, tot gekultiveerde botanische tuin! Zo'n diversiteit aan planten en bloemen hebben we nog nooit gezien. Tis alsof er van elke plant op aarde er een proefmodel op Madeira staat! ONGELOOFELIJK!
Trekkings langs de levadas tot 1600 m hoogte, een assortiment aan bekend en exotisch fruit plukken onderweg, zwemmen in de natuurlijke piscinas en de dag eindigen met een BBQ op het strand... Het leven kan toch hard zijn.

Dan is er nog het charmante Funchal, een stadje met festivals, musea en theaters, een cathedraal, chill terrassen en een ramblas. Leuk!

Na een kleine week is het voor ons tijd om de meteo in de gaten te houden want er wachten ons nog vele paradijzen te ontdekken...