Met een gemiddelde van 7 knoop kwamen we mooi op tijd de “Rade de Gustavia” binnengezeild. Saint Barthélemy…
Alweer een Frans eiland maar deze keer een mondain stukje Frankrijk. En belastingsvrij! Je kan het zien aan het aantal mega jachten dat zich in de kleine havenkom proberen te wringen. Gustavia, de hoofstad, is een waar vrouwenparadijs. Het bestaat enkel uit haute couture boetieks, juweliers, parfumeries, lingerie- tassen- en schoenwinkels. Afgewisseld met af en toe een lounge bar en de bij cruisers gerenommeerde “Le select” snackbar. Een heerlijk vettige hamburgertent tussen al dat chic.
Het leuke voor mij (maar voor eve ook) is dat er hier een hoog chill gehalte heerst, ongewoon veel voor een Frans eiland: geen druk verkeer, geen files, geen criminaliteit, bijna te mooi om waar te zijn, maar dat heeft alles te maken met de lokale grond- en vastgoedprijzen. Zelfs Rockefeller heeft hier een deel op zijn naam staan. Het eiland mag dan wel een oase van rust zijn, maar dat is de rade des te min (erg populair bij zeilers). Gelukkig is er Anse Colombier! Het is een ongerept en wat geïsoleerde ankerplaats waar je volledig tot rust kunt komen in kristalhelder water en je zwemt hand in hand met 3 schildpadden (ttz Eve toch als ik haar mag geloven!) Een ruige 35+ wind depressie wordt aangekondigd en ik zou geen betere plaats hebben kunnen bedenken om dit uit te zingen. We blijven hier nog wat langer!
