Camariñas - Spaanse Ria's

Wat als een idyllische tocht begon, werd gauw een zeeslag.
Nicolas, onze “groene” matroos die zijn Galicië admireerde vanop de stuurboordbank, en zelf ooit een wereldreis wil ondernemen, ondervond aan der lijve dat Cabo Villiano een legende is dat respect moet afdwingen voor diegenen die ze willen ronden. Van 16 naar 30 knopen wind,
gecombineerd met de grootste golven tot op heden gezien! Twee reven steken en de stagfok hijsen in deze duivelse heksenketel was niet echt waar ik zin in had, met Eve die bijna buiten bewustzijn plat lag, Nicolas die zijn bocadillo queso aan de zee offerde, en ik (de held) met verwondingen aan mijn hele lijf als resultaat (niks ernstig, blijkt wanneer ik door mijn privé dokter Eve ben geëxamineerd). Als beloning kwamen enkele dolfijnen onze boot vergezellen die alle leed plotsklaps de moeite waard maakten…

Verder zijn we langs de wondermooie Spaanse Ria's gevaren, iets waar elke Belg bleek van wordt, als hij dat vergelijkt met de Belgische kust...

Dan is er Baiona en ondertussen zijn we Portugal binnegevaren tot Porto...

Er is geen wind, maar de zon én de dolfijnen zijn er in elk geval bij!