Montserrat

Tradewinds zijn stabiele winden boven en onder de evenaar die altijd uit dezelfde richting waaien, behalve wanneer wij naar Antigua moeten! Noord van alle richtingen! In geen maanden heeft de wind uit het noorden geblazen, maar uitgerekend als wij noordwaarts moeten varen, komt die uit het noorden! Dan maar varen naar het mysterieuze Montserrat (40 mijl NW), dat door hun Souffrière vulkaan ruim de helft verwoest is. Daar kunnen we overnachten in een rustig baaitje, het eiland verkennen en de volgende dag verder varen naar Antigua.
Als we tegen het eind van de namiddag naderen kunnen we het apocalyptisch eiland aanschouwen alsof de uitbarsting pas gebeurd was.

Nochtans was de laatste uitbarsting in 1997. Dat ding blaast nog steeds onheilspellend veel stoom, en je mag als bezoeker niet in de “exclusion zone”, omdat er nog steeds erupties kunnen plaatsvinden! Spijtig, want vulkanologie boeit me enorm, het zijn de roots van het leven (allee, de mijne toch).
Rustig ankeren… yep, dat was dus ook al niet meer mogelijk door die f*#! vulkaan, de beste ankerplaatsen liggen ook al in de exclusion zone, waardoor we nog enkel kunnen liggen in een weinig beschutte open baai, maar net toen we voor zonsondergang het anker gingen gooien, kwam de maritieme politie op ons af om te zeggen dat we moesten ankeren in de little bay, 5 mijl verder noordwaarts. Dus mochten we nog eens opkruisen tegen de wind en golven in het stikdonker langs een onbekende kust met ondieptes en rotsen, en dat haat ik!
Gelukkig zijn we (bijna 2 uur later!!!) ongedeerd toegekomen maar in een baai helemaal open voor de noordelijke branding, maw we hebben geen oog dicht kunnen doen! Volgende morgen bij zonsopgang waren we zodanig gedegouteerd dat we beslist hebben asap door te varen naar Antigua, ik wou die f*%#! vulkaan en wat overblijft van dat eiland al lang niet meer zien!!