Wednesday, December 3, 2008

Atacama woestijn

De route naar San Pedro de Atacama via Antofagasta en Calama, die de 2000 km noordelijke chileense kust flankeert, is pakkend mooi. We hadden, na al dat zee- en zeilgeweld in de Caraïben wel 's goesting naar de kalmte van het niets, het oneindige, de stilte van de woestijn. We konden ons geen betere plaats voorstellen dan beruchte Atacamawoestijn, volgens onze gids de droogste woestijn ter wereld. Apocalyptische ontmoetingen van vulkanische heuvels en rotsformaties met het brekend geweld van ongetemde golven van een lichtblauwe oceaan. Mooi!



Maar hoe dieper we het noorden binnendringen, hoe extremer het landschap.
Uitgemergelde zoutvlaktes, geysers en luchtweerspiegelende meren, en decors waar je een perfect idee krijgt wat Armstrong moet gezien hebben wanneer hij in de Apollo door zijn patrijspoort naar buiten keek. San Pedro is een charmant 'adobe-mudbricks' woestijndorpje,
een oase van rust op 2440 m hoogte. Gesitueerd tussen de Valle de la Luna, Inca ruines van Catarpe, hoogvalkte- geisers en lagune's, warmwaterbronnen én dichtbij de Boliviaanse grens, maken het een erg populaire bestemming bij backpackers. Je kan er desertbiken, sandboarden, klimmen, georganiseerde treks doen naar al het omliggende natuurlijk schoon of gewoon chillen op een terrasje in de schaduw van de zinderende zon met een vers geperste fruitcocktail. Na vier dagen rondtrekken in de Altiplano de Atacama, chillen en voorbereiden vertrekken we met een georganiseerde 4x4 tocht, drie dagen Boliviaanse hoogvlakte, richting Uyuni.