Santiago de Chile

Geheel relaxed en als nieuwe mensen hebben we Argentinië verlaten...
Door een besneeuwde 3000m hoge bergpas, waar overgens de douaneposten zijn gelokaliseerd, slingert de autoweg recht Santiago de Chile binnen. Alweer een dijk van een stad! Het mag wel een criminaliteit(?) en smog probleem hebben, bij ons staat het op de top 5 van zuid amerika! Wat maakt deze Europees aanvoelende stad zo leuk? Wel, zelfde Menu als altijd: Vreed vibrerend kultuurleven, lekker en onwaarschijnlijk goedkoop om zeer uitgebreid te eten, Bario Bellavista met haar interbellum -stijl architectuur, een rommelmarkt waar je géén chinese brol vindt, mega coole boekenwinkels, een plezante vibe én tentoonstellingen over Rapa Nui.
Paaseiland (oftewel Rapa Nui). Een extreem intrigerende cultuur op een van de meest geisoleerde plaatsen op deze wereld met haar schitterende "avantgardistische" Moai's. Puur minimalisme! Wooow, daar moeten we misschien een omwegske voor maken? Vliegen zou laf zijn... we zien nog wel?

Een hilarisch fenomeen van de stad zijn de koffiehuizen. Die vindt je wel in elke stad maar hier heten ze "café con piernas", genaamd naar de schaars geklede service-madammen die de koffie serveren. Nog een favoriet van ons is de lomito boccadillo. Een broodje typisch van Santiago met gegrilde steak, oneetbaar veel heerlijke guacamole, tomaat, sla en uien, zó dik belegd dat je het geheel onmogelijk met manieren kan eten. (t' water komt me al in de mond!)